به سمت مقصد میروم انتخاب سخت است ولی من عادت دارم راه آسان را انتخاب کنم همیشه مرگ ساده است مرگ گاهی می تواند نابود شدن ارزش هایت باشد گاهی می تواند نابود شدن رویاهایت باشد گاهی وداع با دنیا. راهی که من انتخاب کردم همه را در بر میگیرد حداقل می خواهم در مرگ به کمال برسم مرگ را آزادی در پی است پس بند ها را باز میکنم و به سمت پرتگاه می روم .... سقوط آزاد....و دیگر هیچ...
ای کاش سر نوشتم را با همین قلم رقم می زدم ای کاش دنیا در قالب کاغذم جای می گرفت ای کاش...... من فقط با قلمم آرزوهای سفید میکشم برای کسانی که بختشان سیاه شد.... این قلم ابزار من برای مقابله با دنیاست اما هیچگاه ندانستم که قلمم نوک ندارد و حتی کاغذی هم از خودم در این دنیا ندارم ..... تنها دارایی من از این دنیا یک قلم بدون نوک است... من محکومم به طراحی دنیا... حتی اگر آن طراحی یک صفحه سیاه باشد...
خواستم عاشق شوم قلبم ارور داد. ارور ظرفیت.... از سر عصبانیت گفتم مگر تو ظرفیتت چقدر است؟؟ گفت زیاد .. خیلی بیش از اون چیزی که فکرش بکنی. گفتم خوب مگه من تا حالا عاشق چند نفر شدم؟ اصلا مگه من چند نفر رو دوست دارم؟ گفت زیاد ولی در مقابل ظرفیت من کم . گفتم پس چرا میگی ظرفیت نداری؟؟ گفت تو بیش از اینکه بقیه رو دوست داشته باشی ازشون متنفری. نفرت چیزیه که منو پر کرده.پس اگر می خواهی عاشق بشی اول عشقت به نفرت را کنار بگذار . آغاز هر دوست داشتن پایان چند نفرت داشتن باید باشد وگرنه کم کم دوست داشتن از یادمان میرود و مهمان همیشگی قلبمان نفرت خواهد بود.....
